Proem. Enough Conflict. n5MD

10 yılı aşkın süredir Merck, n5MD ve Hydran gibi etiketlerden oldukça nitelikli işler yayımlayan Proem (Richard Bailey), 30’lu yaşlarında, Texas’ta mukim bir web tasarımcısı. Enough Conflict, Proem’in sekizinci stüdyo albümü ve bugüne kadarki diskografisinin en sağlam ayaklarından biri olduğu kuşkusuz. Proem’in IDM referanslı müziğinde keskin tınılar, yumuşak piyano dokunuşları, kontrol altında tutulan karmaşık ses dokularından örülmüş melodik bir atmosfer ve güçlü bir deneysel yaklaşım bizleri bekliyor. Her biri ayrıca mercek altına yatırılmayı hak eder tarzdaki parçalarda Bailey’nin usta işçiliğinin yansımalarını görmek mümkün. Bu hassas ve detaycı yaklaşım, parçaların sadece çeşitli programlardan elde edilmiş bir sesler yığını olma riskinden sıyrılarak, daha...

Pan Sonic. Gravitoni. Blast First. 2010

90’lardan bu yana elektronik müzik sahnesinin en önemli isimlerinden biri olan Pan Sonic ( Ilpo Vaisanen ve Mika Vainio ) yeni albümüyle bizi tekrar yerimizden sıçratmayı becermiş görünüyor. Hemen tanınabilir tarzlarıyla ve her daim farklı projelere nitelik katan varlıklarıyla Pan Sonic deneysel elektronik müziğin önemli referans noktalarından biri aslında. Gravitoni ikilinin elektroniklerde neredeyse sınır tanımaksızın uçlarda gezindiği ve sıklıkla endüstriyel vurguları ön plana çıkan sert, tavizsiz ve kendi sözünü dikte eden bir çalışma. Örneğin açılışı yapan “Voltos Bolt” ve takip eden “Corona” veya “Trepanointi” gibi parçalarda bir an kendinizi darbeli matkap sesleri arasında yıkılan bir binanın içindeymiş gibi hissedebilirsiniz. Öte...

Çeşitli Sanatçılar. Clicks . Cuts 5.0 Paradigm Shift. Mille Plateaux. 2010

Mille Plateaux ( isim felsefeci Gilles Deleuze ve Felix Guattari ikilisinin aynı adlı kitabından geliyor ) etiketi glitch, clicks & cuts, minimal techno velhasılı deneysel elektronik müzik sevdalılarının 90’lı yıllardaki bir numaralı mabediyken, dağıtım ayağında yaşanan finansal sorunlar nedeniyle 2000’li yıllarda birkaç minik yeniden canlanma denemesi dışında etkin bir role bürünemeyen bir etiket haline geldi maalesef. Nihayet son olarak Total Recall isimli dağıtım zinciri yörüngesine giren etiket, 2010 yılında üç çalışma birden yayımladı. 2000’lerin başında özellikle glitch janrı için en nadide derleme albümler olarak anılan Click & Cuts serisinin devamı olan bu çalışmada Aoki Takamasa, Ametsub, Loom, Marow ve Alinoe...

pq. You’ll Never Find Us Here. Expanding. 2010

Maarten Vandewalle ve Samir Bekaert’ten oluşan pq Belçika orijinli bir grup. İlk albümlerini; Benge, Vessel, Stendec, Flotel, Sovacusa gibi isimlere evsahipliği yapan Expanding Records etiketiyle çıkaran grubun çalışması dingin sularda gezinen, akustik piyano ve gitar tınılarıyla bezenmiş başarılı bir indietronica denemesi. Sinematik vurgusu da bir hayli kuvvetli olan albümde, ambient-akustik melodilerin elektronik serpintilerle bezendiğini görüyoruz. Hemen tüm parçalarda gitarın bir adım ön planda olduğu çalışmada, melodik yapıları kuvvetli ve daha dengeli bir yapı üzerine kurgulanan “La Chapelle”, “The Blind Architect”, “Hidden Track”,“In Praise” ve “Hold Me” isimli parçalar bir adım daha öne çıkıyor. pq bu ilk albümüyle takdiri hakederek sonraki...

Greie Gut Fraktion. Baustelle. Monika. 2010

Greie Gut Fraktion, en nihayetinde birlikte bir albüme imza atma kararı almış çok önemli iki Alman bayan müzisyenin ortak projesi. AGF adıyla da bilinen şair ve şarkıcı, Antye Greie Fuchs ile, geçtiğimiz yıl Babylon’da da sahne almış olan ve son 30 yılın Almanya’daki elektronik müzik sahnesinin et etkin figürlerinden biri olan Gudrun Gut’un ortak çalışması olan Baustelle, Gut’un kendi plak şirketi olan Monika etiketiyle yayımlandı. Her ikisi de salt müziğin ötesine geçmeyi başarabilmiş bu iki ikonik figürün çalışması da nefes kesici bir dinleti vadediyor aslında. Karizmatik vokaller, primitif perküsyon darbeleri ve bunlar arasında serpiştirilmiş elektronik kurgular tam bir kulak ziyafeti...

Max Richter. Infra. FatCat. 2010

Max Richter’in son çalışması 2008 yılında The Royal Opera House’da ( Londra ) sahnelenen bir bale gösterisi için kendisine sipariş edilmiş 25 dakikalık eserden yola çıkıyor. Albüm versiyonu piyano, elektronikler ve bir yaylılar beşlisi için genişletilmiş olan çalışmada Richter’in çağdaş bir besteci olarak yalın, zarif, belki biraz kırılgan ama bir o kadar da kendinden emin müzikal dilinin yansımaları var. Almanya doğumlu İngiliz besteci / piyanist Richter, Infra’da kendine has bir akıcılığın içine yerleştirilmiş naif melodiler arasında keyifli bir yolculuğa hazırlıyor bizleri. Michael Nyman ve Philip Glass gibi isimleri anımsatan çalışmada özellikle yaylı partisyonlarında derin bir hüzün seziliyor. Albümün genelinde ise...

Taylor Deupree. Shoals. 12k. 2010

Taylor Deupree her daim kulaklarımızı kabarttığımız Amerika orijinli 12k etiketinin kurucusu olarak oldukça üretken bir müzisyen profiline sahip. Yaklaşık üç yıllık bir aranın ardından kendi etiketinden çıkardığı “Shoals” albümü enteresan bir arka plan hikayesini de içinde barındırıyor. Deupree 2009 yılında York Üniversitesi Müzik Araştırma Merkezi tarafından dersler vermek için İngiltere’ye davet ediliyor. Sonrasında okulda karşılaştığı zengin gamelan enstrümanları ( Endonezya’nın Java ve Bali adalarına ait ) koleksiyonu aklını çeliyor ve enstrümanları çalmak yerine farklı yöntemlerle ( vurma, sürtme vb. ) elde ettiği ses ve tınıları özel bir bilgisayar programında harmanlıyor. Be esnada bol miktarda farklı ses de ( Deupree’nin etrafta...

Alternatif Rock Sahnesinin 20 Yıllık Samimi Sesi : Tindersticks

Klavyenin başına özel bir Tindersticks yazısı için kurulmadan, grubun ilk albümlerinin 1993 tarihli olduğunu görünce; insan ister istemez orta yaş kulvarında bir düşük vitesle yol almaya başlayan biri olarak, zamanın ne denli hızlı ve geri dönülemez biçimde yol aldığını düşünmeden edemiyor. Bugüne değin dünya müziğinin önemli temsilcilerini İstanbul’a taşıyan Mavi Müzik Geceleri kapsamında 20-21 Eylül’de Babylon’un sezon açılış konserleri için sahne alacak olan Tindersticks’in 20 yıl boyunca zihinlerimize akıttığı benzersiz işitsel ve görsel hatıralar arasında biraz da iç geçirerek yapılan bu yolculuğun seyir defterinde, hüzün ve melankoliye sarmalanmış zamansız bir müzikal dil ve küçük seslerle söylense de çok derinlere işleyen...

Minamo. Duree. 12k. 2010

Uzun yıllardır Amerika kıtasının en hayranlıkla takip ettiğimiz etiketlerinden biri olan 12k, kendi içindeki farklı oluşumlarla da (Line ve Term) minimal ve deneysel elektronik müziğe yön veren mabetlerden biri olmayı başarıyla devam ettiriyor. Özellikle akustik yanı kuvvetli bu çalışmalar, elektronik müziğe ruh katmak gibi çokça yorum getirilen bir hususta hassas bir işlev yükleniyorlar. Albüm kapaklarından grafik tasarımlarına incelikli işlere ev sahipliği yapan etiketin yayımladığı son çalışmalardan biri de, daha önce Cubic Music ve Apestaartje gibi etiketlerden albümler yayımlayan ve dört Japon müzisyenden oluşan Minamo. Gitarist Keiichi Sugimoto’nun (Fonica’nın has elemanı) başını çektiği grup akustik ve elektronik arasında, mikroskobik seslerle işlenmiş,...

Fenn O’Berg. In Stereo. Editions Mego. 2010

Fenn O’Berg uzunca bir süredir sessizliğe bürünmüş üç önemli müzisyenin ilk stüdyo albümleri olma özelliğini taşıyan istisnaî bir çalışma. Üretimlerini takip etmekte ciddî güçlük çektiğimiz Jim O’Rourke, laptop elektronika ile gitarı eşsiz bir şekilde harmanlayan Christian Fennesz ve Mego etiketinin kurucusu Peter Rehberg’den (a.k.a. Pita) müteşekkil üçlü daha önceki çalışmalarında doğaçlama kayıtlar oluşturmasına rağmen, bu defa Tokyo’da yedi günlük bir stüdyo mesaisi harcamışlar. Altı uzunca bölümden oluşan albüm boyunca tekinsiz ses girdapları arasındaki atmosferik tınılar içinde esrarengiz bir yolculuğa çıkıyoruz. Herhangi bir melodinin olmadığı bu parçalar tam anlamıyla üç virtüözün kendilerine ait bir dil yarattıklarını ispatlar nitelikte. Albüm, adına nispet...